Þá er stóra samsýning Grálistahópsins að bresta á. Við erum að setja upp snúrusýninguna á vegum Víðáttu601 á Hrafnagilshátíðinni sem sett verður á morgun klukkan 10. Á vegum grálistar eru þessir 11 aðilar; Þorsteinn Gíslason, Steinn Kristjánsson, Sigurlín M. Grétarsdóttir, Linda Björk Óladóttir, Inga Björk Harðardóttir, Margeir Dire Sigurðsson, Unnur Ottósdóttir, Aðalbjörg Kristjánsdóttir, Steinunn Ásta Eiríksdóttir, Guðrún Vaka og Dagrún Matthíasdóttir. Við erum öll að fást við eitthvað þjóðlegt sem hengt er á gamaldags snúrur. Það er FRÁBÆRT hvað Grálistar eru duglegir þessa dagana því fleiri sýningar eru í gangi hjá hópnum. Kristín Guðmundsdóttir er að opna einkasýningu á Kaffi Von í Reykjavík næsta sunnudag, það er samsýning í Deiglunni á Akureyri hjá Ingu Björk Harðardóttur, Sveinbjörgu Ásgeirsdóttur, Unni Ottósdóttur, Aðalbjörgu Kristjánsdóttur og Charlottu Þorgils. Dagrún Matthíasdóttir (ég) er á Kaffi Karólínu og Steinunn Ásta Eiríksdóttir er með myndverk á Veggverk við Drottningarbrautina.
Þar sem gárungarnir í Grálistahópnum kalla mig grámömmu þá verð ég nú að lauma því að , að ég er einstaklega stolt móðir. Flott frammistaða og næst á dagskrá er að virkja bloggið okkar. Ég hlakka til.
.jpg)
Súpurnar mínar hanga nú til sýnis á Vor Café Bistro á Laugarvegi 24 í Reykjavík. Sýningin opnaði formlega á fimmtudaginn var 13. september og það var gaman að hitta fjölskyldu, vini og aðra sýningargesti í hlýlegu andrúmsloftinu á Vor. Ég fer aftur í bæinn og tek þær niður þann 11. október. Matseðillin á Vor er léttur, góður og í ódýrari kantinum og ég mæli með góða kaffinu hjá þeim.
Handverkshátíðin að Hrafnagili var opnuð með formlegheitum og löngum ræðuhöldum í morgun og fengum við í Grálist hjá Víðáttu601 óvænta viðbót við snúrusýninguna góðu. Jú, við erum nokkuð á þjóðlegu nótunum í list okkar og fast uppvið nyrðsta snúrustaurinn jarma kindur í girðingu. Nokkuð kindarlegt en viðeigandi. Svo ekki sé minnst á kornakurinn austan megin við okkur, vinnuvélarnar vestan megin og auðvitað allt skemmtilega handverkið sunnan við okkur með kornið að leiðarljósi. Ég er í sveitó fílíng í dag enda í mjög svo fornu handverki, lopapeysunni góðu sem tengdamamma mömmu hennar Línu prjónaði, notaði og átti í áranna rás og færði svo mömmu Línu, ástkærri tengdadóttur sinni peysurýjuna fyrir um 17 árum síðan. Sem síðan Lína mín átti og gaf mér. Einhversstaðar heyrði ég spakmæli að góð vinkona væri eins og hlý lopapeysa. Kannski verður þetta svona framhaldssögupeysa sem gengur mann af manni eins og sögurnar forðum. Jæja, vinir mínir ég vona að þið hafið smitast af sveittapúkafílíngnum í mér og fundið sveitailminn í gegnum bloggið.
Grálist - út um allt eins og gráir kettir. Já, hugmyndin um að skapa samsýningarhóp er fædd og eru þar frábært fólk útskrifað úr Myndlistaskólanum á Akureyri og er vant góðri samvinnu. Við sem þekkjum til litanna vitum svo vel að grái tónninn er samsuða allra lita litahringsins og endurspeglar þannig litaflóruna. Og það gerum við! Við erum vön að vinna saman að myndlist og markmiðið er að hópa sig saman í heild, í smærri hópum og sem einstaklingar sem félagar í Grálist og láta að okkur kveða í listalífi framtíðarinnar. Ungir, stoltir og hæfileikaríkir myndlistamenn sem vinna í hina ýmsu miðla myndlistarinnar. Til hamingju Grálist. Okkar fyrsta samsýning verður á vegum Víðáttu601 óstaðbundna galleríinu þeirra Steina og Dísu á Hrafnagili. Þar sameinar Grálist krafta sína á snúrulistsýningu í tengslum við handverkshátíðina á Hrafnagili.
